براى پاييز هزار تا برنامه داشتم، هزااااار تا… ولى هيچوقت اونجورى نميشه كه ادم ميخواد، روى اين نميكت نشستم تا بهار عمرم برسه… منتظر بهار ميمونم تا بياى، يه خرده لاغر تر يه خرده شكسته تر با چشماى خيس و گلوى گرفته از بغض…
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
کاش میشد
جاده
هآرشیو
آمار سایت